Σύντομη Ιστορία Του Νησιού
Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Κάλυδνος ήταν γιός του Ουρανού και της Γαίας. ‘Οταν ο πατέρας του προσπάθησε να τον πετάξει στα Τάρταρα, αυτός έπεσε πάνω στην αγκαλιά της μητέρας του, Γαίας, και στο σημείο αυτό αναδύθηκαν από τη θάλασσα τα νησιά που ονομάστηκαν «Κάλυδναι νήσοι», τα νησιά με τα ωραία νερά. Αναφορές στις νήσους υπάρχουν ήδη από την εποχή του Ομήρου, ως συμμετέχοντες στον Τρωικό Πόλεμο αλλά η πρώτη αναφορά στο μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος ως Κάλυμνος έρχεται τον 4ο αιώνα π.Χ. Η αρχαιολογική έρευνα αποκάλυψε τα ερίπεια ενός Νεολιθικού οικισμού κοντά στον σύγχρονο οικισμό των Βοθύνων, καθώς και Ναό αφιερωμένο στο Δία από την ίδια περίοδο στο σπήλαιο της Κεφάλας, στο Νότιο μέρος του νησιού.
Πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι Κάρες, το οποίο μετέπειτα προσαρτήθηκε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και κατά την διάρκεια του 13ου αιώνα αποτέλεσε Ναυτικά βάση των Βενετών. Το 1310 καταλαμβάνεται από τους Ενετούς Ιππότες της Ρόδου και το 1522 κατακτιέται από τους Οθωμανούς μετά από σειρά επιθέσεων. Αντίθετα με την Κώ και τη Ρόδο, κατά τη διάρκεια της Τουρκικής κατοχής δεν υπήρξε σημαντική εισροή Μουσουλμάνων στην Κάλυμνο.
Τον Μάιο του 1912 κατά τη διάρκεια του Ιταλο – Τουρκικού Πολέμου η Κάλυμνος μαζί με άλλα νησιά των Δωδεκανήσων καταλαμβάνεται από τους Ιταλούς, στην κατοχή των οποίων παραμένει μέχρι το 1947, οπότε και προσαρτήθηκε στο Ελληνικό κράτος.
